წინა კვირას ელიავაზე ვიყავი, გაჯავიკს ვეძებდი. ბევრი ძებნა არ დამჭირვებია, პაპანაქება სიცხეში მდგარ მუშებს ვკითხე და მაშინვე მიმითითეს იქვე მდგარ კაცზე, გულზე გადაღეღილი პერანგით და სქელი, გარუჯული ხელებით.
- სანდრო - გავეცანი მე და ხელი გავუწოდე.
- მიშა - მითხრა იმანაც და ორმოცი თითი დამამტვრია.
მერე ავუხსენი რისი შეგაჯვა მჭირდებოდა და როდის, ფასიც ვკითხე. ბევრი არ გვივაჭრია, მომეწონა ხელოსანი, საქმიანი, პირდაპირი ლაპარაკით და ყველაფრით. ნომერი ჩავიწერე და დაგირეკავთ მეთქი ვუთხარი. ის ის იყო უნდა წამოვსულიყავი რომ კაცების ჯგუფიდან ვიღაცამ დაიძახა.
- ზაზა, მაღაზიაში გინდა რამე?
მიშა დაფიქრდა, გულის ჯიბიდან სიგარეტის კოლოფი ამოიღო და არაო, გადასძახა.
- მე მეგონა მიშა გერქვათ - ვუთხარი მე.
- მიშა მქვია - თქვა მან და სიგარეტს მოუკიდა - მაგრამ ზაზასაც მეძახიან.
No comments:
Post a Comment