ცოტა ხნით გვერდზე გადავდოთ ტირილის მიზეზები და ყურადღება გავამახვილოთ იმაზე, თუ როგორ ვიტიროთ სწორად, რაც გულისხმობს ტირილს რომელიც არ გადაიზრდება ისტერიკასა და აურზაურში და არც ღიმილთან მსგავსებით შეურაცხყოფას მიაყენებს ამ უკანასკნელს. საშუალო, ყოველდღიური ტირილი შედგება სახის ნაკვთების დაჭიმვისა და სპაზმური ხმებისაგან - ცრემლებისა და წკვინტლების თანხლებით, ამასთან, ეს უკანასკნელი უფრო ბოლოსკენ, რამდენადაც ტირილი მთავრდება მაშინ, როდესაც მოტირალი ცხვირს საფუძვლიანად მოიხოცავს.
რათა იტიროთ, მიმართეთ ფიქრები საკუთარი თავისაკენ, ხოლო თუ ამას ვერ შეძლებთ იმის გამო, რომ გარე-სამყაროს არსეობობის გჯერათ, იფიქრეთ ჭიანჭველებით დაფარულ იხვზე, ან ყურეებზე მაგელანის სრუტეში, სადაც არასოდეს შედიან გემები.
როცა ცრემლები მოგადგებათ სახე რიგიანად დაიფარეთ ორივე ხელით, ხელისგულებით შიგნით. ბავშვებმა უნდა იტირონ ტანსაცმლის სახელოებში თავჩარგულებმა, უმჯობესია კუთხეში. ტირილის საშუალო ხანგრძლივობა - სამი წუთი.
ხულიო კორტასარი
No comments:
Post a Comment